آتش در کوهستان

چند روز پیش که داشتم برنامه سه ماهه بهار گروه های کوهنوردی را مرور می کردم، به گروه هایی برخوردم که در لیست قوانینشان چنین جمله هایی دیده می شد: «داشتن رضایت نامه ولی برای افراد زیر 18 سال و رضایت نامه همسر برای خانم های متأهل ضروری می باشد.» رضایت نامه برای افراد زیر 18 سال قابل درک است ولی رضایت نامه از طرف شوهر... هر چه فکر کردم نتوانستم طرز تفکر این افراد را بفهمم. این موضوع مدتی ذهنم را درگیر کرد تا این که تصمیم گرفتم برای نمونه به یکی از این گروه ها زنگ بزنم و چند و چون این قضیه را بپرسم.  فرد پاسخگو بسیار مؤدبانه جواب سؤالاتم را داد. اول از همه از او پر آتش در کوهستان...

1- امروز که روز پدر است می خواهم مطلبی درباره پدرم بنویسم. من عشق به طبیعت، کوه و درختان را از پدرم یاد گرفتم. از وقتی که خیلی کوچک بودم پدرم ما را به باغ، دشت و کوه می برد تا کمی از شهر فاصله بگیریم و ذهن کودکانه من فرصت خیال پردازی در صحراها و کوه ها را از دست ندهد. و حالا که بزرگ شده ام، گاهی که شگفت زده می شوم از این که بعضی اطرافیانم به کوه و طبیعت اهمیتی نمی دهند، وقتی به کودکی شان نیک می نگرم، می بینم که این بخش از زندگی در طبیعت به آنها داده نشده بود؛ و می فهمم که برای تربیت یک کودک به همان اندازه که مدرسه و دوستانش مهم هستند، چقدر حضور در طبیعت، بودن ب آتش در کوهستان...

خبر کوتاه است: کوهنوردی که اسفند ماه گذشته در مسیر جنوبی قله دماوند سقوط کرده بود، پس از دو ماه جدال با مرگ، درگذشت. 1- شنیدن و خواندن خبرهای مرگ و ناپدید شدن در کوه های شاخص ایران همیشه حالم را بد می کند. بسیاری از این افراد، کوهنوردانی هستند که به برنامه ای فراتر از توان و تجهیزات خود رفته بودند. شاید اگر این افراد با در نظر گرفتن تجربه و تجهیزاتی که دارند، به جای دماوند کوههای مناسب تری را برای صعود انتخاب می کردند، این همه مرگ و میر اتفاق نمی افتاد. به دفعات دیده ام کسانی را که تازه چند ماه است که ورزش کوهنوردی را انتخاب کرده اند، در اولین تابستانی که آتش در کوهستان...

صبح روز جمعه 28 خرداد همراه با گروه کوهنوردی پرنیخ اصفهان راهی قله ی کلار در نزدیکی شهر گندمان واقع در استان چهارمحال و بختیاری شدیم. مینی بوس از طریق جاده ی کنار تالاب گندمان ما را به پای کوه کلار رساند و مبدأ حرکت ما در واقع از کنار تالاب گندمان و از جبهه ی شمال شرقی قله کلار بود. تالاب در این وقت از سال متأسفانه آب زیادی نداشت و تأثیر خشکسالی حتی در این منطقه‏ ی پرآب هم دیده می شد.   ساعت 9:05 صبح حرکت را از مسیر جاده خاکی شروع کرده و بعد از ربع ساعت به باغی از درختان گردو به نام باغ چیرو رسیدیم.   دورنمای باغ چیرو   درختان زیبای گردو زیر سایه ی درختان برای آتش در کوهستان...

دو هفته پیش در سفری که به تهران داشتیم، تصمیم گرفتیم همراه با دوستانمان برنامه ای بریزیم که هم سبک باشد و یک روزه، و هم در ارتفاع بالایی باشیم تا به خوبی برای برنامه های تابستانی مان هم هوا شویم. بهترین گزینه ای که برای این منظور به ذهنمان رسید، کوه 4100 متری کلون بستک در نزدیکی پیست اسکی دیزین بود که تا ارتفاع 3400 متری آن را می توانستیم با ماشین برویم. این شد که ما و دوستان خوبمان روز سه شنبه 8 تیرماه صبح خیلی زود بیدار شدیم و از تهران به سمت فشم و از آنجا به سمت پیست اسکی دیزین حرکت کردیم. وقتی به روستاهای بعد از فشم رسیدیم، با انبوهی از ماشین های کوه کن و ح آتش در کوهستان...

بعد از ظهر روز پنج شنبه 31 تیر من و همسرم و یکی از دوستانمان به سمت کوه کرکس به راه افتادیم. بعد از اینکه به پای کوه رسیدیم، ماشینمان را بعد از دهکده ی تفریحی رایان پارک کردیم و ساعت 6:45 حرکت را آغاز کردیم. قصدمان صعودی آرام و بی عجله بود تا به زانوهایمان فشار نیاید. تا ساعت 9 شب که به پناهگاه رسیدیم هوا تقریباً روشن بود. در ایوان زیر پناهگاه کمی استراحت کردیم و ساعت 10 شب به سمت قله راه افتادیم. در طول مسیر این بار بر خلاف دفعه قبل خیلی یکنواخت و با ریتم حرکت می کردیم و استراحت های کوتاهی داشتیم. ساعت 12 شب بر فراز قله بودیم. گروه های دیگری قبل از ما در قله چادر آتش در کوهستان...